ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ

BALKAN WARS 1912

.

1913

Γερμανός Καραβαγγέλης

Γεννήθηκε το 1866 στο χωριό Στύψη της Λέσβου. Πατέρας του ήταν ο Χρυσόστομος Καραβαγγέλης, καταγόμενος από τα Ψαρά και μητέρα του η Μαριγώ Γελαγώτου. Είχε έναν αδελφό και δύο αδελφές. Ο πατέρας του ήταν έμπορος και άνοιξε κατάστημα στο Αδραμύτιο (της απέναντι της Λέσβου Μικρασιατικής ακτής). Στο Αδραμύτιο τελείωσε ο Γ. Καραβαγγέλης το ελληνικό σχολείο. Ακολούθως, γράφτηκε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης μετά από προτροπή του μητροπολίτη Εφέσου, Αγαθαγγέλου.

Στη Σχολή έδειξε εντυπωσιακή πρόοδο. Έτσι ο αρχιμανδρίτης Γερμανός Γρηγοράς, βλέποντας τις ικανότητες του Γ. Καραβαγγέλη, ζήτησε από τον πλούσιο ομογενή, Παύλο Σκυλίτση (θείος της Έλενας Σκυλίτση Βενιζέλου), να καλύψει τα έξοδα, ώστε ο νεαρός να ακολουθήσει ανώτερες σπουδές. Εκείνος δέχτηκε. Με αυτόν τον τρόπο ολοκληρώθηκαν οι σπουδές του στη Λειψία και κατάφερε να αποκτήσει διδακτορικό δίπλωμα στη φιλοσοφία. Ακολούθως, ο Γ. Καραβαγγέλης επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη και το 1891 διορίστηκε καθηγητής στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης.

Τον Μάρτιο του 1894 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος από τον Πατριάρχη Νεόφυτο Η΄. Το 1896 είναι η χρονιά που αρχίζουν οι εθνικοί του αγώνες. Επιδεικνύει ιδιαίτερο ζήλο ως επίσκοπος Χαριουπόλεως και αρχιερατικός προϊστάμενος στο Πέραν της Πόλης.

Τον Οκτώβριο του 1900, όταν έγινε μητροπολίτης Καστοριάς, βρήκε την περιοχή να υποφέρει από τις επιθέσεις των Βουλγάρων Κομιτατζήδων και διαπίστωσε ιδίοις όμμασι πόσο τραγική ήταν η κατάσταση για τους Έλληνες.

Καθώς η Αθήνα δεν ανταποκρινόταν στις επανειλημμένες αιτήσεις του Καραβαγγέλη για βοήθεια, ο ίδιος προχώρησε στη δημιουργία αντάρτικων σωμάτων, για να προστατέψει τους Έλληνες της περιοχής. Αγωνίζεται για τη διατήρηση της Ελληνικής γλώσσας και λειτουργεί πάντα στα ελληνικά.

Συνεργάζεται στενά με τον Ίωνα Δραγούμη (πρόξενο στο Μοναστήρι) και τον Παύλο Μελά.

«Σεβασμιότατε. Σας αποστέλλομεν δώδεκα ιεραποστόλους και εκατόν Αγίας Γραφάς. Λίαν προσεχώς αποστέλλομεν σωρείαν ιεραποστόλων και πολλάς εκατοντάδας Αγίων Γραφών ... ...» διαβάζουμε στην επιστολή που στάλθηκε, γραμμένη συνθηματικά, από τους Π. Μελά και Κ. Μαζαράκη Αινιάν στον Αρχιεπίσκοπο Καστοριάς που ζητά συνεχώς ενισχύσεις.

Πραγματικά, το 1903 δώδεκα Κρητικοί με αρχηγό τον Θύμιο Καούδη πέρασαν μυστικά στην περιοχή της Μακεδονίας, για να ακολουθήσουν κι άλλοι αγωνιστές που θα δράσουν υπό την καθοδήγηση και του Καραβαγγέλη και θα συνεισφέρουν στην προστασία της περιοχής.

Ο Μελάς, ο Δραγούμης κι ο Καραβαγγέλης κατάφεραν να καταστήσουν την υπόθεση της Μακεδονίας θέμα που θα απασχολήσει όλους τους έλληνες. Αυτό θα τους ωθήσει να δράσουν ως την απελευθέρωσή της και την τελική της ένωση με την Ελλάδα. (Δεκέμβριος 1913)

Το 1908 η Υψηλή Πύλη απαίτησε πιεστικά από το Πατριαρχείο την απομάκρυνση του Γερμανού Καραβαγγέλη από την περιοχή της Μακεδονίας. Μετακινήθηκε, λοιπόν, στην περιοχή του Πόντου, όπου ανέλαβε τα καθήκοντα της μητρόπολης Αμασσείας (με έδρα τη Σαμψούντα).

Εκεί ο Καραβαγγέλης δημιούργησε μυστική εταιρεία με σκοπό την ανακούφιση του Ελληνικού πληθυσμού από τις επιθέσεις των Τούρκων αλλά και την προώθηση της ιδέας του ανεξάρτητου Πόντου. Το όνομα της εταιρείας ήταν Μιθριδάτης. Οργάνωσε για τον ίδιο σκοπό ένοπλα σώματα Ελλήνων.

Σε περίοδο τριών χρόνων έχτισε 115 σχολεία για τη διατήρηση της ελληνικότητας της περιοχής. Το 1913 διετέλεσε τοποτηρητής του Πατριαρχικού θρόνου της Κωνσταντινούπολης. Για όλες του τις αντιστασιακές ενέργειες συνελήφθη από τους Νεοτούρκους το 1917 και φυλακίστηκε για αρκετούς μήνες.

Το 1921 ο Γ. Καραβαγγέλης έκανε μια πολύ σημαντική πρόταση στον Έλληνα Υπουργό Εξωτερικών, Μπαλτατζή. Πρότεινε στενή συνεργασία Ελλήνων, Αρμενίων και Κούρδων με σκοπό να χτυπηθούν συντονισμένα κι από τις δύο πλευρές οι Κεμαλικές δυνάμεις.

Δυστυχώς, όμως, η κωλυσιεργία της Ελληνικής Κυβέρνησης εμπόδισε την έγκαιρη δημιουργία Ποντοαμενικής Ομοσπονδίας. Η ζωή του μικρού Ποντοαρμενικού κρατιδίου που κατάφερε να δημιουργηθεί ήταν βραχεία. Η Σοβιετική πια Ρωσία (που υπέγραψε σύμφωνο με τον Κεμάλ) και η Κεμαλική Τουρκία διέλυσαν το κρατίδιο κι απέκτησαν κοινά σύνορα, αφού πρώτα νίκησαν τους Αρμενίους στο Ερζερούμ. Η Τουρκία πήρε το Καρς και το Αρδαχάν και η Ρωσία το Βατούμ.

Το μένος των Κεμαλικών ξέσπασε πέρα από τους Αρμενίους και στον Ποντιακό Ελληνισμό. Έτσι, ο Καραβαγγέλης είδε τις εκτοπίσεις και τη «λευκή» σφαγή των πληθυσμών, τα «αμελέ ταμπουρού», τις σφαγές, τους απαγχονισμούς, το παιδομάζωμα και τις αρρώστιες να αποδεκατίζουν τους Έλληνες Ποντίους.

Ο Κεμάλ το 1922 θεώρησε τον Καραβαγγέλη υποκινητή τον πάντων και κύριο εχθρό του και τον καταδίκασε σε θάνατο.

Όταν ανακοινώθηκε η καταδικαστική απόφαση, ο ίδιος ο Γερμανός επέστρεφε από το Βουκουρέστι και βρισκόταν καθ’ οδόν. Έτσι, ο Πατριάρχης κατάφερε να τον σώσει. Εκλέχθηκε μητροπολίτης Ιωαννίνων κι ακολούθως προτάθηκε για αρχιεπίσκοπος Αθηνών, αλλά δεν εκλέχθηκε.

Το 1925 διορίζεται μητροπολίτης Αυστροουγγαρίας με έδρα τη Βιέννη. Του δίνεται, επίσης, ο τίτλος του Έξαρχου της Κεντρικής Ευρώπης. Αυτή η μετακίνηση του Γερμανού ισοδυναμούσε με εξορία, τιμωρία, εφόσον το ποίμνιό του ήταν ελάχιστο και περιεκόπη το ήμισυ του μισθού του.

Πέθανε απογοητευμένος και περίλυπος στις 11 Φεβρουαρίου 1935 στη Βιέννη.

Η πικρία και η απογοήτευσή του για την αχαριστία που δέχθηκε από το Ελληνικό κράτος και την εκκλησία είναι ευδιάκριτες στην διαθήκη του. Διαβάζουμε:

«Η κηδεία μου θα γίνει στον Ναό του Αγίου Γεωργίου Καρύτση με μόνο έναν ιερέα, χωρίς διάκονο. Δε δέχομαι δε στην κηδεία μου ούτε αντιπρόσωπο του κράτους ούτε της εκκλησίας, εάν τυχόν ήθελαν αναμνησθή μετά θάνατον εθνικάς μου υπηρεσίας. Δεν χρεωστώ εις κανένα ουδέ οβολόν, εις το Έθνος προσέφερα ό,τι ήτο δυνατόν ως Ιεράρχης του '21 ... ...»

Το 1959 η «Εταιρεία Μακεδονικών σπουδών» και το «Ίδρυμα Μελετών της χερσονήσου του Αίμου» καλύπτει τα έξοδα και μεταφέρονται τα οστά του Γ. Καραβαγγέλη από τη Βιέννη, πρώτα στη Θεσσαλονίκη κι εν συνεχεία στην Καστοριά, όπου και τοποθετήθηκαν κάτω από τον ανδριάντα του. Την ίδια χρονιά η «Εταιρεία Μακεδονικών σπουδών» εκδίδει τα απομνημονεύματα του Καραβαγγέλη για τον Μακεδονικό αγώνα.

Βαλκανική Κρίση 1875 έως 1878, Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος, Προπαρασκευ, Εθελοντές, Ιατρική Περίθαλψη, Υπογραφή Βαλκανικού Συμφώνου

Κατάληψη Ελασσόνας, Δεσκάτης, Η Μάχη του Σαραντάπορου, Απελευθέρωση Σερβίων, Κοζάνης, Απελευθέρωση Γρεβενών, Δεσκάτης, Απελευθέρωση Λιτοχώρου, Κατερίνης, Απελευθέρωση Βέροιας, Απελευθέρωση Έδεσσας, Κατάληψη Αμυνταίου, Η Μάχη των Γιαννιτσών, Απελευθέρωση Θεσσαλονίκης, Απελευθέρωση Χαλκιδικής, Αγίου Όρους, Η Μάχη του Ναλμπάκιοϊ, Απελευθέρωση Φλώρινας, Αμυνταίου, Πτολεμαΐδος, Επιχειρήσεις του Βουλγαρικού και Σερβικού στρατού

Ελληνικός στόλος, Κατάληψη της Λήμνου, Βύθιση του Φετίχ Μπουλέν, Κατάληψη Θάσου, Ίμβρου, Αϊ Στράτη, Σαμοθράκης, Ψαρών, Τενέδου, Ναυμαχία Έλλης, Απελευθέρωση Μυτιλήνης, Απελευθέρωση Χίου, Ναυμαχία Λήμνου, Απελευθέρωση Σάμου, Δράση Μοίρας Ιονίου, Αξιωματικοί του Ναυτικού, Θωρηκτό Αβέρωφ

Στρατιά 'Ηπειρου, Κατάληψη Πρέβεζας, Πέντε Πηγαδιών, Η πορεία προς τα Ιωάννινα, Απελευθέρωση Ιωαννίνων, Οι τελευταίες ημέρες του βασιλέως Γεωργίου, Αεροπορία, Γεγονότα πριν το τέλος του Α΄Βαλκανικού

Αυτόνομη Βόρεια Ήπειρος

Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος, Η Μάχη της Θεσσαλονίκης, Η Μάχη Κιλκίς, Λαχανά, Η κατάληψη της Δοϊράνης, Απελευθέρωση Σερρών, Δράμας, Δοξάτου, Ξάνθης, Κομοτηνής, Απελευθέρωση Καβάλας, Συνθήκη Βουκουρεστίου

Απελευθέρωση Κρήτης

Μετάλλια της Εποχής 1912 και 1913, Εξώφυλλα τετραδίων της Εποχής 1912 και 1913, Ημερήσιος τύπος 1912 και 1913, Αλληλογραφραφία από το μέτωπο, Βασιλιάς Κωνσταντίνος Α΄, Ελευθέριος Βενιζέλος, Παύλος Κουντουριώτη

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ (Balkan Wars 1912 . 1913) ανήκει στην Οικογένεια Ποταμιάνου Ε.Κ.Α. (Ηπειρωτική).

Συναποτελείται από συλλογές, που αφορούν την συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, του Μανουσάκη και άλλων.

Η Έρευνα, η Συγγραφή και η Επιμέλεια της ύλης πραγματοποιήθηκαν από την Αργυρή Κ. Μπαξεβάνου, Φιλόλογο και Συγγραφέα.

Υπεύθυνη Σχεδιασμού και Διαχείρισης ιστοσελίδος Ειρήνη Μαρία Β. Ταμπάκη, φοιτήτρια Μηχανικών Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών Π.Ε.

Ευγενική υποστήριξη Βασίλειος Α. Ταμπάκης, Δρ. Δασολογίας

Το υλικό στην πρωτογενή του μορφή εκτίθεται στην Ιερά Μονή Ευαγγελισμού, Σκιάθου.