ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ

BALKAN WARS 1912

.

1913

ΜΙΧΑΗΛ ΚΟΡΑΚΑΣ

Γεννήθηκε στην Πόμπια της Μεσσαράς το 1797 και αναδείχθηκε σε Γενικό Αρχηγό της Ανατολικής Κρήτης.

Το πραγματικό του όνομα ήταν Μιχάλης Καρούζος.

Το παρανόμι Κόρακας του το έδωσαν οι Τούρκοι, προκειμένου να περιγράψουν τη θυελλώδη ορμή με την οποία ορμούσε εναντίον τους, σκορπώντας την καταστροφή. Για την παιδική του ηλικία ως και τα δεκαοχτώ του χρόνια δεν έχουμε πολλές πληροφορίες. Ήταν όμως από παιδί ατίθασος και ζωηρός. Ο λαϊκός ποιητής «Βενέτικος» λέει για τον καπετάν Κόρακα: «δεκαοχτώ χρονών τονε και βγήκε στο ποδάρι και σκότωσε έναν αγά που ήτο παλικάρι». Ο αγάς ήταν ο Αλήκος, πολύ πλούσιος με κοπάδια αιγοπροβάτων και επικρατούσε στην περιοχή Μεσσαράς. Ο νεαρός Μιχάλης μπήκε στη δούλεψη του Αλήκου, αλλά κάποια στιγμή μετά από λογομαχία και σύγκρουση ο Μιχάλης τον σκότωσε. Μετά το φόνο του Αγά ο Μιχάλης παρουσιάστηκε στον συμπατριώτη του Χουλογιάννη (από τους καπεταναίους του χωριού). Του είπε απλά: «σκότωσα τον αγά και φεύγω».

Από το βράδυ εκείνο αρχίζει ο βίος του καπετάν Μιχάλη Κόρακα, του αγωνιστή της ελευθερίας της Κρήτης, πάνω στα βουνά.

Όταν κηρύχθηκε η επανάσταση του 1821 στην Ελλάδα, ο Κόρακας πολεμά στο πλευρό του κρυπτοχριστιανού Κουρμούλη, εναντίον του Μουσταφά πασά στα Σφακιά. Από τα Σφακιά εξαπλώνεται η επανάσταση σε ολόκληρο το νησί. Ο Κόρακας κατεβαίνει πάλι στην περιοχή της Μεσσαράς. Δημιουργεί σώμα αντάρτικο 45 ανδρών και αρχίζει τη δράση του. Στα χωριά Πετροκεφάλι και Κούσε οι Τούρκοι είχαν αρπάξει 39 νέες τις οποίες ο Κόρακας κατόρθωσε να απελευθερώσει (1825). Τον πλαισίωναν σπουδαίοι πολεμιστές όπως ο Πετρογιάννης, ο Μαστραχάς, ο Αστρινός, ο Τσικριτζής, ο Τσακίρης, ο Τυλιανάκης, ο Χουλάκης κ.α.

Ο Μιχάλης Κόρακας, τραυματίστηκε στη Μαλάξα το 1826. Μετά την ανάρρωσή του αγωνίζεται στο πλευρό του Καραϊσκάκη στην πολιορκία της Ακροπόλεως στην Αθήνα.

Το 1827 με 69 Κρητικούς, Καρπάθιους και Κάσιους εξοπλίζει 3 μικρά πλοία και πολεμά Τούρκους και Αιγυπτίους στην περιοχή της Καρπάθου και της Κάσου καθώς και στο Κρητικό και Λιβυκό πέλαγος. Ο αγώνας του το 1828 επικεντρώνεται στην Κρήτη. Μετακινείται ξανά στην Κάρπαθο και μετά στη Νάξο.

Εν συνεχεία τον συναντούμε στο Νεόκαστρο της Πελοποννήσου όπου συμμετείχε στην ομώνυμη μάχη. Μαζί με άλλους Κρητικούς, που συγκέντρωσε ο ίδιος στην Πελοπόννησο, μαζί με τον Καλλέργη κατέστειλαν τη στάση του Γιατράκου.

Του δόθηκε για τις υπηρεσίες του ο βαθμός του λοχαγού αλλά και 100 στρέμματα γης στο Ναύπλιο. Όμως το 1834 τα εγκαταλείπει όλα, για να συμμετέχει στις επαναστάσεις στην Κρήτη το 1841 και 1858. Στη Μεγάλη Επανάσταση του 1866 ως 1869 είχε το ρόλο του Γενικού Αρχηγού των 125 επαρχιών της Ανατολικής Κρήτης.

Κατά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο 1877/78 ο καπετάν Κόρακας περίπου 81 ετών μπαίνει επικεφαλής του αγώνα στην περιοχή του Ηρακλείου. Μετά τη μεσολάβηση των Μεγάλων Δυνάμεων δίνονται στους Κρητικούς τα προνόμια της Χαλέπας και η Κρήτη ηρεμεί.

Ο Μιχάλης Κόρακας μεταβαίνει στην Αθήνα. Τον τιμά ο Γεώργιος Α΄, δίνοντάς του έκταση 15 στρεμμάτων και τιμητική σύνταξη 10 εικοσίφραγκων.

Είχε τιμηθεί προηγουμένως και με τον Χάλκινο Σταυρό του Φοίνικα αλλά και από Πατριάρχη Φώτιο της Αλεξάνδρειας. Οι συμπολεμιστές του έτρεφαν λατρεία για το πρόσωπό του και τον αποκαλούσαν «πατέρα».

Ύστερα από κάποια χρόνια διαμονής στην Αθήνα επέστρεψε στο χωριό του. Μετά από μια ηρωική ζωή αφιερωμένη στην ελευθερία πέθανε στον τόπο του στις 28 Σεπτεμβρίου 1882. Ήταν 85 ετών. Πάνω στον τάφο του (δίπλα στην εκκλησία του Αγ. Γεωργίου Πόμπιας) υπάρχει η επιγραφή:

«Έπρεπε στην ψηλότερη

κορφή Ψηλορείτη

το μνήμα του να γίνει

και να αφήσουν ανοιχτή πολεμική θυρίδα

τη νύχτα να σηκώνεται

τον ύπνο του ν' αφήνει

και να φυλάει, και νεκρός ακόμη, την πατρίδα.»

Βαλκανική Κρίση 1875 έως 1878, Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος, Προπαρασκευ, Εθελοντές, Ιατρική Περίθαλψη, Υπογραφή Βαλκανικού Συμφώνου

Κατάληψη Ελασσόνας, Δεσκάτης, Η Μάχη του Σαραντάπορου, Απελευθέρωση Σερβίων, Κοζάνης, Απελευθέρωση Γρεβενών, Δεσκάτης, Απελευθέρωση Λιτοχώρου, Κατερίνης, Απελευθέρωση Βέροιας, Απελευθέρωση Έδεσσας, Κατάληψη Αμυνταίου, Η Μάχη των Γιαννιτσών, Απελευθέρωση Θεσσαλονίκης, Απελευθέρωση Χαλκιδικής, Αγίου Όρους, Η Μάχη του Ναλμπάκιοϊ, Απελευθέρωση Φλώρινας, Αμυνταίου, Πτολεμαΐδος, Επιχειρήσεις του Βουλγαρικού και Σερβικού στρατού

Ελληνικός στόλος, Κατάληψη της Λήμνου, Βύθιση του Φετίχ Μπουλέν, Κατάληψη Θάσου, Ίμβρου, Αϊ Στράτη, Σαμοθράκης, Ψαρών, Τενέδου, Ναυμαχία Έλλης, Απελευθέρωση Μυτιλήνης, Απελευθέρωση Χίου, Ναυμαχία Λήμνου, Απελευθέρωση Σάμου, Δράση Μοίρας Ιονίου, Αξιωματικοί του Ναυτικού, Θωρηκτό Αβέρωφ

Στρατιά 'Ηπειρου, Κατάληψη Πρέβεζας, Πέντε Πηγαδιών, Η πορεία προς τα Ιωάννινα, Απελευθέρωση Ιωαννίνων, Οι τελευταίες ημέρες του βασιλέως Γεωργίου, Αεροπορία, Γεγονότα πριν το τέλος του Α΄Βαλκανικού

Αυτόνομη Βόρεια Ήπειρος

Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος, Η Μάχη της Θεσσαλονίκης, Η Μάχη Κιλκίς, Λαχανά, Η κατάληψη της Δοϊράνης, Απελευθέρωση Σερρών, Δράμας, Δοξάτου, Ξάνθης, Κομοτηνής, Απελευθέρωση Καβάλας, Συνθήκη Βουκουρεστίου

Απελευθέρωση Κρήτης

Μετάλλια της Εποχής 1912 και 1913, Εξώφυλλα τετραδίων της Εποχής 1912 και 1913, Ημερήσιος τύπος 1912 και 1913, Αλληλογραφραφία από το μέτωπο, Βασιλιάς Κωνσταντίνος Α΄, Ελευθέριος Βενιζέλος, Παύλος Κουντουριώτη

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ (Balkan Wars 1912 . 1913) ανήκει στην Οικογένεια Ποταμιάνου Ε.Κ.Α. (Ηπειρωτική).

Συναποτελείται από συλλογές, που αφορούν την συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, του Μανουσάκη και άλλων.

Η Έρευνα, η Συγγραφή και η Επιμέλεια της ύλης πραγματοποιήθηκαν από την Αργυρή Κ. Μπαξεβάνου, Φιλόλογο και Συγγραφέα.

Υπεύθυνη Σχεδιασμού και Διαχείρισης ιστοσελίδος Ειρήνη Μαρία Β. Ταμπάκη, φοιτήτρια Μηχανικών Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών Π.Ε.

Ευγενική υποστήριξη Βασίλειος Α. Ταμπάκης, Δρ. Δασολογίας

Το υλικό στην πρωτογενή του μορφή εκτίθεται στην Ιερά Μονή Ευαγγελισμού, Σκιάθου.