Εξώφυλλα τετραδίων της Εποχής 1912/1913

Άλλοι καπετάνιοι του Μακεδονικού αγώνα

Καπετάν Κώτας από τη Ρούλια (με τα τρία παιδιά του) ο Παύλος Κύρου από το Ζέλοβο, ο Νικ. Πύρζας από τη Φλώρινα.

Χρήστος Κώττας (καπετάν Κώττας)

Γεννήθηκε στη Ρούλια, σημερινός Κώττας , του Ν. Φλώρινας.

Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους οπλαρχηγούς των ενόπλων σωμάτων που έδρασαν κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού αγώνα.

Για τη συμμετοχή του αυτή και την αποτελεσματική δράση, κυνηγήθηκε από του Τούρκους που κρεμάστηκε το 1905.

Μιχαήλ Μωρΐτης ή καπετάν Κόδρος

Γεννήθηκε το 1856 στην Αθήνα. Η καταγωγή του ήταν αρβανίτικη από τα Μεσόγεια Αττικής. Στον ταπεινωτικό πόλεμο του 1897 πολέμησε ως ανθυπολοχαγός του Ελληνικού στρατού. Το 1904 έγινε λοχαγός και τοποθετήθηκε ως Γραμματέας του Ελληνικού Προξενείου της Θεσσαλονίκης με το ψευδώνυμο Μιχαήλ Ρουμελιώτης. Συνεργάστηκε στενά με τον Πρόξενο Θεσσαλονίκης, Λάμπρο Κορομηλά.

Το 1905 τον Απρίλιο δημιουργήθηκε το αντάρτικο σώμα του Μωραΐτη. Αποβιβάστηκε στον Μακρύγιαλο Πιερίας και αγωνίστηκε με πάθος για την απελευθέρωση της Μακεδονίας. Σπουδαίοι άντρες που ανήκαν στο σώμα ήταν οι Μίσας Νικόλαος, Ναούμ Στέργιος, Γκόνος και Δημήτριος Δογιάμας, Τίκας Στέργιος και άλλοι (σύνολο 40).

Στην ομάδα του ανήκε και ο ανθυπολοχαγός Σπυρίδων Φραγκόπουλος ή Καπετάν Ζόγρας ο οποίος και σκοτώθηκε μαζί του στις 18 Μαΐου 1905. Κάτω από το Γαντάσι, στην κορυφή του Πάικου, στα Β.Α. των Μεγάλων Λιβαδιών έχασαν τη ζωή τους και οι δύο, ενώ καταδίωκαν την ομάδα του Κομιτατζή Αντών Γιοβάν.

Οι περισσότεροι από τους άντρες της αντάρτικης ομάδας αιχμαλωτίστηκαν από τους Βουλγάρους.

Πραντούνας Χρήστος ή Καπετάν Καψάλης

Γεννήθηκε στα Λεχαινά Ηλείας το 1873 έλαβε μέρος στον Μακεδονικό αγώνα ως ανθυπίλαρχος και αρχηγός της περιφέρειας Γευγελής και Δοϊράνης, αντικαθιστώντας τον υποπλοίαρχο Κακαλίδη. Ο καπετάν Καψάλης με τους άνδρες του επρόκειτο να επιχειρήσουν την κατάληψη της Βουλγαρικής Καβύλης, στην τοποθεσία «Νταλμπίνα» της λίμνης των Γιαννιτσών. Τελικά, έπεσε θύμα Βουλγαρικής ενέδρας στη λίμνη. Αρχικά, θάφτηκε στο Νιχώρι (σημερινό Νεοχώρι Αλεξάνδρειας) και μετά από λίγες μέρες θάφτηκε για ασφάλεια στον Άγιο Γεώργιο στην Αλεξάνδρεια (παλαιός Γιδάς).

Το 1935 έγινε εκταφή του και μεταφορά του στο Α΄ νεκροταφείο Αθηνών. Η Πηνελόπη Δέλτα αναφέρεται στον γενναίο αυτόν αγωνιστή στο βιβλίο της «Στα μυστικά του Βάλτου». Προτομή του έχει στηθεί στη γενέτειρα του, στα Λεχαινά.

Μαρίνος Λυμπερόπουλος ή καπετάν Κρόμπας

Γεννήθηκε το 1875 στην Ιθώμη Μεσσήνης από επιφανή οικογένεια. Ενώ βρισκόταν στο τέταρτο έτος των σπουδών στη Νομική σχολή κλήθηκε στρατιώτης. Τελείωσε τη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών της Κέρκυρας. Τοποθετήθηκε στο 7ο Σύνταγμα πεζικού ώα Λοχίας. Ο νεαρός ανθυπολοχαγός του πεζικού μετά τον θάνατο του Παύλου Μελά θέλησε να εκδικηθεί. Σε ένα μήνα κατάφερε να εκκαθάρισει από τους Βουλγάρους την περιοχή Μοριχόβου. Η δράση του επεκτάθηκε ως το Μοναστήρι. Τον κύκλωσαν οι Τούρκοι στο χωριό Πεταλινό. Αγωνίστηκε ηρωικά αυτός και οι άνδρες του και έπεσαν ως τον τελευταίο. Ήταν 7 Νοεμβρίου 1905 (κατά άλλους 9 Νοεμβρίου 1905).